තරු පායන්නැති ගණදුරු අහසක
නිවි නිවි දැල්වෙන තරුවක් තිබුණා...
අදුරින් බේරී පොළොවට හැලෙනා
කදුළු ගගක් ඉන් වැහෙනු දුටුවා...
කදුලු පිසින්නට සදවත් ඇවිදින්
හිස අතගා සනසනු ඇති සිතුවා...
තරුවේ තනිකම තනියම විදගෙනගෙන
ලොවම එළියකර රහසේ හැඩුවා...
පිණිබිදු විසිරෙන අරුණට පිබිදුන
මල් පෙත්තක් අග කදුලක් තිබුණා...හිමිනැති කදුලක නුපුරුදු උණුහුම
සියොළග සලිතව පෙතිමත රැදුනා...
හිත් යාවුනු දින වෙන්වණු නොහැකිව
අසම්මත පෙමක තරුවක් බැදුණා...
ඉන්පසු සුසිනිදු කඩුපුල් මල් පෙති
තරුවක් වෙනුවෙන් හැම රෑ පිපුනා...
ඇසි පියක දැවටුවෙ....: ඉරේෂා විජේසිංහ සොයුරිය
0 දෙනෙක් මගේ ඇසි පිය පාට කරලා...:
Post a Comment
මගේ හිත හදන්නෙ, ඔයාලගෙ අදහස් තමයි ...